Guesthouse Henin.
We hebben het allebei razend druk. We hebben gelukkig regelmatig gasten in
het guesthouse en dat is leuk, maar brengt ook een hoop werk met zich mee
natuurlijk. Vaak wassen, twee keer per week poetsen beneden en zo heel af en
toe maak ik mijn eigen huis ook nog wel eens schoon. Soms organiseren we een
trip voor onze gasten. Ze zijn tot nu toe erg tevreden over alles en daar doen we ook hard
ons best voor, maar toch. Superleuk vinden we dat.
Henin services.
Inmiddels zijn we officieel een bedrijf en ingeschreven bij de kamer van
koophandel. Henin services. Harry neemt al het ‘papierwerk’ voor zijn rekening.
Henin books.
De boekenverkoop komt langzaam maar zeker op gang, we hebben nu twee
locaties en er komt zeer binnenkort een derde bij. Leuk hoor, dat boekengedoe!
Ook veel werk, ieder boek moet natuurlijk geprijsd en vervolgens netjes in de
database. Dat is mijn klus.
Heel wat takken van sport zijn we dus aan het ontwikkelen hier. We willen
graag alles een beetje betaalbaar
houden, alles is hier al zo duur! Overnachten in Paramaribo is niet goedkoop,
boeken zijn vreselijk duur en trips zijn helemaal niet te betalen. In ons
guesthouse hanteren we hele redelijke prijzen, onze boeken zijn netjes en
betaalbaar en de trips….. daar wordt hard aan gewerkt.
Vorige maand hadden we onze goede vriend Cor op bezoek en hij heeft ons
Landgoed Groot Mariënbosch laten zien, omdat we daar misschien ook trips naar
toe willen gaan maken met onze gasten. Ja ja, een heus werkbezoek! Je kunt
natuurlijk niet zomaar iets aanprijzen, als je het niet zelf eerst onderzocht
hebt. Het werd een zware werkdag, dat
snap je J.
Cor heeft ons twee keer meegenomen naar Landgoed Groot Mariënbosch en beide
dagen waren fantastisch. We hebben eind 2009 al gesolliciteerd bij Cor, niet
dat er een vacature was, maar we wilden graag beheerder worden op het landgoed.
Er is nog steeds geen vacature, maar wie weet wat er nog eens gebeurt. Voorlopig
zwaait de uiterst sympathieke mede-eigenaar Saoed de scepter op het landgoed.
De tocht over de rivier ernaartoe verveelt me nooit, al maak ik ‘m nog
honderden keren. Vanaf de Commewijnerivier zijn we de 900 meter lange kreek van
Landgoed Groot Mariënbosch ingevaren. Dat kan alleen als het vloed is.
De directeurswoning is prachtig en authentiek. Het is net een klein museum,
met foto’s van de familie van Saoed en
allerlei voorwerpen die al jaren bij het huis horen. Het was geweldig om alles
nu eindelijk eens met eigen ogen te aanschouwen en, nog belangrijker voor mij,
het voelde goed. We hebben eerst maar eens geposeerd voor het huis en toen een
stukje gewandeld, in de tuin om het huis heen en we zijn ook
over de plantage naar Guadeloupe gelopen. Je bent daar midden in de natuur en het
er heel stil, je hoort alleen vogels. Er zijn ook veel apen en heel veel
kaaimannen, maar die hebben we niet ontmoet deze keer.
Wat een mooi stukje van de wereld! Saoed is een geweldige gastheer en heeft
ons beide dagen schandalig verwend. De hele dag door heeft hij gekookt voor ons
en de zes stagiaires die ook te gast waren. En koken dat kan ie! We zijn ook,
via Plantage Johanna Margaretha naar
Matapica geweest. In kleine bootjes door de wetlands naar het strand aan de
Atlantische oceaan. Tjongejonge, wat een belevenis. Overal water, bomen,
ongelooflijk veel waterlelies, nog meer water en zelfs toen de hemel
onverwachts een hele flinke duit water
in het zakje deed, kon dat onze pret niet drukken. We zijn uren op het strand
geweest, we hebben een kite- surfer
gezien, Saoed heeft weer gekookt, ik heb foto’s gemaakt, gewandeld, een beetje
met mijn blote voeten in de modder gebaggerd, geholpen met de afwas. Alles was
even leuk! Omdat we er niet zijn blijven slapen hebben we geen
reuzenschilpadden gezien jammer genoeg. We zagen wel een nest, dat was de
vorige avond leeggehaald door stropers. Wie doet nou zoiets!!!!
We hebben echt een super heerlijke dag gehad. Niet alleen wij, ik ben
waarschijnlijk een beetje bevooroordeeld, ook de stagiaires hebben genoten. Ze waren tijdens
een eerder bezoek aan het landgoed allemaal in één klap verliefd en zijn
teruggekomen voor meer en maakten alweer plannen voor een volgende keer. Ze
willen hun ouders nu ook naar Suriname hebben en dan iedereen meenemen naar het
landgoed en naar Matapica. Ik ben benieuwd. Saoed zal het nog druk krijgen in
de toekomst ben ik bang. Gelukkig heeft hij een hele goeie steun en toeverlaat,
Ashwin, dus dat komt wel goed denk ik. We gaan dus in elk geval binnenkort
trips naar Mariënbosch en Matapica organiseren.
We hebben al meerdere malen trips naar de dolfijnen en naar de
‘buurplantages’ gemaakt en ook verzorgd voor gasten. Heerlijke dagen zijn dat altijd. Het
is niet gemakkelijk om hier financieel
te overleven’ maar wat een land, wat een land, wat een heerlijk land!
