Het nieuwe huis.

We wonen in het nieuwe huis en het is heerlijk. De huisbaas had de nodige dingen geschilderd en gerepareerd en we kregen 14 oktober de sleutel. Op vrijdagmorgen 15 oktober belde Lena, onze verlader, dat de container over een paar uur voor de deur zou staan. Op ons verzoek had ze sjouwers ingehuurd. Een klein uurtje later, Harry was weg en ik stond nog als een razende te dweilen, stond er een aardig joch bij de poort. ' Mevrouw ik kom uw container leeghalen.' Ik zei dat het nog wel 2 uur zou duren voordat het zover was en dat hij wel een beetje vroeg was. 'Nee hoor mevrouw, hij is al onderweg van de haven en is er over 10 minuten.' Ik heb nog nooit van mijn leven zo snel gedweild. Er gutste zoveel water van mijn lijf, dat ik daarmee had kunnen dweilen. Er kwamen wel 8 sjouwers en ze hebben in razend tempo onze container leeggehaald. Ik stond met de paklijst beneden bij de uitladers en vertelde waar alles naartoe moest. Ik denk dat ze er een uur over hebben gedaan en daar ging de lege auto. Wij zaten eerst wat verdwaasd op onze nog ingepakte stoelen. Ik ben zo blij dat we onze eigen meubels hebben meegenomen. Je bent ineens helemaal thuis. We hebben de afgelopen weken gewerkt als paarden hier. Ik heb gelukkig hulp van een vriendin. Het huis was namelijk ongelooflijk vies. Het heeft bijna 2 jaar leeggestaan en daarvoor hebben er overduidelijk viespeuken in gewoond. Dus veel uitpakken, het lijkt wel sinterklaas, veel poetsen en veel regelen is wat we dagelijks doen. De bovenverdieping, waar we wonen, is bijna klaar. We kunnen weer koken, slapen, baden en chillen op ons riante balkon. Sinds gister hebben we ook weer internet. Beneden wordt vandaag hard gewerkt. In de keuken beneden ga ik binnenkort taarten bakken en verkopen. Harry heeft een kantoor beneden en de rest van de ruimte beneden wordt een winkel voor tweedehands boeken. Nu maar hopen dat er gauw klanten komen!

Een dag vol ontwikkelingen.

Vandaag hadden we een rare dag. Ik was niet lekker en geheel tegen mijn gewoonte in erg laat wakker. Harry had al verscheidene telefoontjes gepleegd en was er via onze verlader achter gekomen dat een uitschrijvingsbewijs uit Nederland niet voldoende is om hier je boedel in te klaren. Je mag je boedel wel invoeren, maar dat is werkelijk onbetaalbaar. Onze spullen worden morgen, 12 oktober, in de haven verwacht. Ze mogen daar 5 dagen zonder kosten blijven staan, daarna moeten we dokken. Pas als we een verblijfvergunning hebben en ons vervolgens hebben ingeschreven in de Gemeente hier, krijgen we ons huisraad zonder invoerrechten te betalen.
Harry belt naar de vreemdelingendienst. Nee ,nog geen verblijf toegekend, misschien eind deze week, of de volgende. We besluiten om maar gewoon rustig door te gaan met waar we al mee bezig waren, nl. spullen kopen die we niet hebben meegenomen. Een bed, een matras, lakens en kussens van de Combé-markt. Een gasfornuis en een koelkast van een winkel niet ver van hier. Terwijl we aan het shoppen zijn, gaat de telefoon. Een vriendelijk dame van de vreemdelingendienst belt met de mededeling dat onze vergunning klaar ligt. We kunnen hem morgenvroeg halen. Hoera! We gaan even naar ons nieuwe huis, de huisbaas is net klaar met schilderen. De vloer is geschuurd en gelakt en ook de kozijnen en de keukenkastjes. Het ziet er keurig uit beneden. Naar boven kan ik pas morgen, als de trap en de vloeren droog zijn. Morgen en overmorgen worden onze nieuwe spullen bezorgd en we gaan dus overmorgen verhuizen en eerst een poosje kamperen in ons nieuwe huis!

Een nieuw bed.

Vandaag zijn we voor de .......tigste keer op beddenjacht geweest. Ons waterbed hebben we wijselijk in Nederland achtergelaten. We hebben nu denk ik alle meubelzaken in Paramaribo wel bezocht. Vandaag hebben we eindelijk een leuk bed gezien voor een leuke prijs bij, je raadt het nooit.......................... De Combémarkt! Ik denk dat we hem morgen gaan kopen. Het bed op de foto gaan we niet kopen.

Eerste bericht

Op advies van vrienden en met wat hulp van manlief Harry hier mijn eerste blog. We wonen sedert 1 september in Paramaribo en zijn de afgelopen druk bezig geweest met het regelen van onze zaken. We hebben een verblijfsvergunning aangevraagd, zijn inmiddels lid van het ziekenfonds en het spannendste van alles, we zijn op zoek geweest naar een huis. We hebben een prachtig huis gevonden en zijn superblij. We gaan binnenkort verhuizen, maar onze huisbaas wil het huis netjes opleveren dus er wordt nog druk gewerkt. Vol spanning bezoeken we iedere dag ons nieuwe huis. De schilders werken hard en als alles goed is kunnen we volgende week verhuizen. Hopelijk zijn onze meubels dan ook gearriveerd.