Het nieuwe huis.

We wonen in het nieuwe huis en het is heerlijk. De huisbaas had de nodige dingen geschilderd en gerepareerd en we kregen 14 oktober de sleutel. Op vrijdagmorgen 15 oktober belde Lena, onze verlader, dat de container over een paar uur voor de deur zou staan. Op ons verzoek had ze sjouwers ingehuurd. Een klein uurtje later, Harry was weg en ik stond nog als een razende te dweilen, stond er een aardig joch bij de poort. ' Mevrouw ik kom uw container leeghalen.' Ik zei dat het nog wel 2 uur zou duren voordat het zover was en dat hij wel een beetje vroeg was. 'Nee hoor mevrouw, hij is al onderweg van de haven en is er over 10 minuten.' Ik heb nog nooit van mijn leven zo snel gedweild. Er gutste zoveel water van mijn lijf, dat ik daarmee had kunnen dweilen. Er kwamen wel 8 sjouwers en ze hebben in razend tempo onze container leeggehaald. Ik stond met de paklijst beneden bij de uitladers en vertelde waar alles naartoe moest. Ik denk dat ze er een uur over hebben gedaan en daar ging de lege auto. Wij zaten eerst wat verdwaasd op onze nog ingepakte stoelen. Ik ben zo blij dat we onze eigen meubels hebben meegenomen. Je bent ineens helemaal thuis. We hebben de afgelopen weken gewerkt als paarden hier. Ik heb gelukkig hulp van een vriendin. Het huis was namelijk ongelooflijk vies. Het heeft bijna 2 jaar leeggestaan en daarvoor hebben er overduidelijk viespeuken in gewoond. Dus veel uitpakken, het lijkt wel sinterklaas, veel poetsen en veel regelen is wat we dagelijks doen. De bovenverdieping, waar we wonen, is bijna klaar. We kunnen weer koken, slapen, baden en chillen op ons riante balkon. Sinds gister hebben we ook weer internet. Beneden wordt vandaag hard gewerkt. In de keuken beneden ga ik binnenkort taarten bakken en verkopen. Harry heeft een kantoor beneden en de rest van de ruimte beneden wordt een winkel voor tweedehands boeken. Nu maar hopen dat er gauw klanten komen!