25-12-2011
Kerstfeest in Suriname
Vanmorgen zijn we op uitnodiging van een vriend, voor het eerst sinds we hier wonen, naar de kerk geweest. De dienst begon om 10:00 uur en we gingen ruimschoots op tijd, omdat we het vermoeden hadden dat het druk zou worden en we wilden wel zitten natuurlijk. Er wordt druk verbouwd aan de kerk en op het eerste gezicht leek het gebouw niet op een kerk en ook niet echt toegankelijk. Dat was gezichtsbedrog. Het is een grote kerk, met airco en veel zitplaatsen. Een groot podium waar vandaag een mooi decor op stond voor het kerstspel van de kinderen. We vonden een mooi plekje, niet te ver naar voren, ook niet achteraan, beetje in het midden. Ja, ik geef het toe, soms ben ik een beetje kieskeurig. Onze vriend stelde ons voor aan een meneer die ik al rond had zien rennen met een grote tas op zijn schouder, dat was de voorganger, en een andere meneer, een pastor. Beide heren hebben hem in het verleden de helpende hand hebben geboden op een moment dat hij het erg hard nodig had. Allemaal vriendelijk mensen dus en de sfeer was uitermate ontspannen. De voorganger rende al weer rond en nu zag ik wat er in die tas had gezeten. Een fotocamera! Hij was druk aan het plaatsjes schieten. Multi-functionele voorganger. De muziek begon en op dat moment ging het feest van start! Ik heb enorm genoten vandaag, echt waar. Niets ten nadele van de kerken in Nederland hoor, maar Stille nacht, heilige nacht in Suriname is toch echt iets heel anders. Een stuk minder stil zal ik maar zeggen. Een oudere heer, grijs haar, grijs baardje, stond helemaal vooraan in de kerk te dansen dat het een lieve lust was. Ja, op de tonen van stille nacht voor alle duidelijkheid. Het tempo zat er lekker in. Ik heb zo’n mooie uitvoering van dit lied nog nooit eerder gehoord en gezien. De danser genoot zichtbaar en wij van hem en van de hele dienst. De allerkleinste kinderen hebben een liedje gezongen op het podium, allemaal prachtig aangekleed en ik vond het jammer dat ik mijn eigen camera niet bij me had, maar wie denkt daar nou aan als je naar de kerk gaat. Toen het liedje was afgelopen spraken de peuters in koor:’God heeft beloofd dat hij Zijn enige Zoon zou geven aan de wereld, en wat God belooft dat vergeet Hij nooit!’ Tja, ouders vergeten nog wel eens wat ze beloofd hebben denk ik, dat kan de beste overkomen. Ik vond het een mooie ontroerende preek, ook lekker kort! De grote kinderen speelden een prachtig kerstspel. Niet het traditionele Jozef en Maria verhaal. Nee, in dit kerstspel, met veel zang en dans, kocht de hoofdpersoon tweemaal iemand vrij. Het leek verdacht veel op omkoperij, maar ik geloof niet dat dat helemaal de moraal van het verhaal was. Het was wel heel erg grappig om te zien. Ik heb me geen moment verveeld en niemand in de kerk te horen aan de reacties van mensen. Er werd veel gelachen, vooral toen Maria, die op de grond zat, een plastic Jezus in een wiegje met stro ernaast, moest opstaan en Jezus aan één been uit de wieg rukte en vervolgens liefdevol aan haar borst drukte. Toen er genoeg gespeeld en gezongen was, we waren inmiddels anderhalf uur verder, kwam de voorganger op het podium. Ik vreesde even dat er alsnog een ellenlange preek zou volgen en ik rammelde al van de honger, maar nee hoor. De voorganger had er voor gekozen om zijn boodschap per video te brengen vandaag. Een prachtig kort filmpje, mooie muziek, knetterhard maar dat hoorde er echt bij en een heldere boodschap. De volgende dienst is op 1 januari 2012 en ik belóóf niks, maar ik denk dat ik er bij zal zijn.