Onvermijdelijk

Paramaribo 7-12-2011
Tja, ik had het kunnen weten. Het was onvermijdelijk. Harry past zich hier zo irritant goed aan, dat het te verwachten was. Hij heeft geen last van de warmte, niet van de muskieten en ergert zich niet of nauwelijks aan al die mensen die hun afspraken niet nakomen. Het hoort erbij vindt Harry. Ja en nu is het dan zover. Harry heeft, niet ongebruikelijk voor een Surinaamse man, een buitenvrouw en ze heet Dolly! Dolly is een lange slanke donkerblauwe schoonheid op vier wielen met een welluidende achternaam. Toyota Camri Gracia. We waren hier nog maar een week of twee, toen Dolly al werd aangeboden aan Harry, maar hij hapte niet. Hij wilde graag een dame met meer power en wat hoger op de benen, maar het werd hem de afgelopen weken duidelijk dat zulke dames onbetaalbaar zijn, dus heeft hij toch maar weer gebeld met de eigenaar van Dolly. Dolly was nog beschikbaar, de eigenaar kon er namelijk nog niet van scheiden, al was Dolly echt overcompleet. De eigenaar van Dolly had namelijk nog twee jongere buitenvrouwen in zijn garage staan. Er werd een afspraak gemaakt om Dolly te gaan bezichtigen. Een uur van tevoren belde de eigenaar. De afspraak kon die morgen niet doorgaan, maar wel die middag. Nee, Harry moest thuis blijven om de luitjes die de TV-antenne kwamen plaatsen te ontvangen. Geen probleem. De eigenaar kwam zelf wel even langs en zo gebeurde het ook. Wij zaten op ons balkon en daar kwam de blauwe slee aangereden. De eigenaar, ontzettend aardige man, vertelde over Dolly. Het was zijn troeteldame en hij kon er eigenlijk geen afstand van doen en Harry mocht de auto beslist geen andere naam geven. Dat heeft ie beloofd! Terwijl de heren aan het onderhandelen waren, kreeg de eigenaar telkens sms’jes van zijn vrouw die hem stimuleerde om de auto toch te verkopen. Ze vond het tijd voor een nieuwe fase in het leven van haar man, stuurde veel kusje mee in de sms en alles werd aan ons voorgelezen. Ik vond het zo lief! Papieren, geld en sleutels werden geruild, Dolly kreeg nog een aai over haar bol, werd nog één keer op de foto gezet en nu woont ze dus bij ons in de garage. Ik heb er vrede mee, ik heb nog geen moment last van haar gehad en Harry heeft een mooie buitenvrouw voor een hele mooie prijs. Zo’n buitenvrouw, daar kun je niet zonder hier in Suriname.