vrijdag 20 juni 2014

SWIT' KONTREN : Gluren bij de buren

Het is ontzettend lang geleden dat ik via mijn blog een teken van leven heb gegeven. Deze maand mocht ik voor het eerst schrijven voor dagblad 'De Ware Tijd'. Iedere derde donderdag van de maand kun je een prachtige toerisme bijlage vinden in DWT Het heet SWIT'KONTREN.
 
DWT is ook online te lezen, maar jammer genoeg  kan ik  Swit Kontren nergens terugvinden. Ik plaats daarom mijn artikelen en foto's op mijn blog, want ik wil  ze ook graag delen met 'mijn mensen in Nederland' die geen krant kunnen kopen.
 
"GLUREN BIJ DE BUREN'  is een vaste rubriek waarin een inwoner van Suriname ons laat meekijken, of gluren, naar een van de buurlanden.
Gluren bij de buren.
Tekst & Beeld: Ineke Oudekerk
 
Naam: Franklin Ronald Levenswaard
Waar: Macapá, hoofdstad van de staat Amapá in Brazilië
Wanneer: 7 dagen in oktober 2011
 
'In gluren bij de buren mogen we vandaag meekijken door de ogen van reiziger Frank, beter bekend als Biga.'  
 
 
'Goedemiddag Biga, fijn dat ik op bezoek mag komen en dat jij je reiservaring met ons wilt delen. Heb je al veel van de wereld gezien?’
‘Niet echt, ik ben lang geleden naar Brits Guyana geweest en naar Frans Guyana en een keer naar Trinidad.  Dit was mijn eerste en enige trip naar Brazilië.  Ik blijf in de buurt zal ik maar zeggen’
 
‘Wat ging je doen in Brazilië?‘
‘Ik ben percussionist en ging met een paar collega’s optreden op een groot festival in Macapá. Dat was echt leuk, behalve veel andere muzikanten en instrumentenbouwers, waren er ook veel mooie danseressen en kunstenaars en rodeorijders. Ik hoefde me daar echt niet te vervelen boi.'
‘Ben je met het vliegtuig gegaan?’
‘Haha, nee we zijn met de auto gegaan. Dat was me een reis hoor. We zijn twee dagen onderweg geweest en ik heb van elke minuut genoten.’ 
‘Ik had geen idee dat je ook met de auto naar Brazilië kunt, kun je iets vertellen over de reis?’
‘We zijn heel vroeg in de ochtend met de bus naar Albina gereisd en daar zijn we met de boot overgestoken naar St. Laurent waar we door onze reisleider werden opgepikt met de auto. We hebben de hele dag gereden en laat in de middag kwamen we aan in St. George. Daar zijn we met een klein bootje de rivier overgestoken naar Brazilië, naar de stad Oiapoque waar we ook de nacht hebben doorgebracht in een heel mooi hotel. De volgende ochtend vroeg zijn we met zijn allen in een grote bus gestapt en naar Macapá gereden. De reis was lang, maar machtig mooi. Het eerste stuk van de weg was nog bauxiet, maar verderop was het geasfalteerd.  Het ging berg op berg af door de bossen. Heel mooi. In de vooravond waren we bij ons hotel in Macapá.'
‘Wat was je eerste indruk van de stad?’
‘Een grote stad, met veel gebouwen, winkels, restaurants en cafés. Vriendelijke mensen en veel mooie vrouwen, maar je vindt niet gemakkelijk iemand die Engels spreekt. Ik spreek geen Portugees, dus praten deed ik maar een beetje met handen en voeten. De eerste dag ben ik al naar de rivier gegaan. Ik was nog maar een kleine jongen toen ik mensen hoorde praten over de Amazonerivier, toen al wenste ik dat ik ‘m ooit zou zien. Nou het is gebeurd, ik heb het nu met mijn eigen ogen gezien. Echt prachtig en breder dan ik dacht en de golven waren ook behoorlijk hoog. Ik was onder de indruk man, echt blij, echt blij.’
Wat een prachtig verhaal Biga, ik krijg gewoon zin om deze reis ook een keer te maken. Lijkt Macapá een beetje op Paramaribo en kun je het landschap daar en hier met elkaar vergelijken?’ ‘Nou, toch wel een beetje hetzelfde, maar ook anders. De bergen die ik onderweg zag, heb ik hier nooit zo gezien, maar Macapá is een grote stad aan een rivier en ze hebben ook een waterkant met eettentjes en muziekbandjes. Het lijkt op onze waterkant. Ik heb lang niet alles gezien, het is een grote stad en ik was er maar zeven dagen. Ik hoorde dat daar ook een fort is net als bij ons, maar daar was ook geen tijd voor jammer genoeg. Ik vond de straten daar wel veel netter dan bij ons, goed geasfalteerd, veel breder ook en met voetpaden.'
'Voelde je je ook echt gast of toerist op de plaatsen waar je geweest bent? ‘Jazeker man. In de hotels en restaurants was iedereen echt behulpzaam en ik heb veel mooie dames gezien. Boi, ik heb mijn ogen uitgekeken!'
‘Heb je in de stad zelf ook nog een trip gemaakt, misschien via een reisorganisatie?’
‘Nee, niet via een reisorganisatie, die zijn er vast wel, maar ik heb ze niet gezien. We hadden natuurlijk onze eigen gids die alles geregeld had voor ons. Ik ben wel naar een Indiaans museum geweest in een heel groot gebouw. Dat vond ik een heel mooi uitstapje en ook leerzaam. Ik heb me echt geen seconde verveeld.'
‘Heb je daar iets gezien waarvan je denkt dat zouden we in Suriname ook moeten hebben?’
‘Haha ja, een grote boot die naar Belém vaart. Een soort ‘busboot’ kan je zeggen. Aan boord allemaal hangmatten. Dat lijkt me wel wat. Dan stap ik in Paramaribo in de hangmat en stap er in Nickerie weer uit.'
‘En wat heeft Suriname wel en Brazilië niet?
‘Ik vond het eten daar ok hoor, ik klaag niet, maar toch, geef mij maar Sranan kukru!'
‘Zou je nog een keer terug willen?’
 ‘Zeker weten, liever vandaag dan morgen als het kan, maar dan met een beetje meer geld in mijn portemonnee en een beetje meer tijd.'
‘Wat was het allerleukste en wat was het minst leuke aan je trip?’
‘Alles was leuk, ik kan geen enkel nadeel bedenken. De reis was lang, maar heel gezellig. Nee echt, alles was leuk. Een tien met een griffel!’
Dankjewel Biga voor je prachtige verhaal. Die zoen van de juffrouw krijg je van mij!’
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten